Brisbane to Canberra
Blijf op de hoogte en volg Ayla
17 Januari 2014 | Australië, Canberra
Lieve allemaal,
Een nieuwe update vanuit Oz. Na kerst heb ik nog een paar dagen doorgebracht bij de familie Weijters. Ben samen met Rachel naar de Hobbit geweest (awesome!), heb een gilmore girls marathon gehouden, heb mijn boek uitgelezen (snif), ben naar Wellington point gereden en heb vooral genoten van nog een paar dagen rust. Het plan was om oud en nieuw te vieren met Rachel en James, maar helaas miste James zijn vliegtuig terug naar huis. Uiteindelijk bleven ook Sandra en Gerard thuis, waarna we een super fanatieke pot monopolie het kaartapel hebben gespeeld. En toen was het 00.00 in Australië! Vreemd om te bedenken dat 2013 voor mij 9 uur minder duurde en 2014 9 uur langer zal zijn.
Op 1 januari heb ik traditie getrouw een familiebezoek afgelegd en Koen en Iris opgezocht in Brisbane. Hartstikke fijn om weer even in het Nederlands te babbelen. Zij merkten terecht op dat er veel smog over de stad hing: north stradboke island stond in brand! 's Avonds heeft de familie Weijters mij super lief meegenomen voor een afscheidsetentje. De volgende morgen heb ik de bus naar Byron Bay genomen en daarmee begon het echte rondtrekken. De sfeer was er geweldig: relaxt, gezellig en echt vakantie. Heb een relaxte dag op het Byron Bay strand doorgebracht, een nieuw boek gekocht en 's avonds meegezongen met de karaoke. Nog een nachtelijke strandwandeling gemaakt, geschrokken toen de security een jongen uit onze female only room kwam jagen en ben toen heerlijk gaan geslapen.
Mijn volgende stop was Portmacquerie. Heb een stel Duitsers en Koreanen ingemaakt met pokeren, ben via waterfront en breakwater naar het koala hospital gelopen. Op de rotsen langs de kant hadden bezoekers teksten en schilderingen achtergelaten. "Friendship is not about being inseperable, but being seperated and when you get back nothing changes". Heb bij het koalahospital de rondleiding gevolgd en het is ongelofelijk hoe goed ze de verbrande, zieke, aangevallen of overeden koala's opvangen en behandelen.
Om 5.50 nam ik de bus naar Sydney. We reden via de Harbour bridge Sydney binnen. Wauw wat een uitzicht zeg! Ben dezelfde middag nog door de straten van deze drukke stad geslenterd en heb mijn ogen goed de kost gegeven. Kwam er zo achter dat er overal free wifi spots te vinden waren, dus ik helemaal gelukkig. Mijn kamergenootjes waren super gezellig. Ben de volgende dag gelijk met de twee Duitse meiden, Alexandra en Jana, naar de Blue mountains geweest om daar de uitzichtpunten bij the three sisters te bekijken. De bergen hadden een grijzige, blauwe gloed. Door de wolken dacht ik. Natuurlijk waren we alledrie vergeten om een vestje mee te brengen en het was er koud! Een hele lieve mevrouw zag ons verkleumen op onze weg terug en heeft ons een lift gegeven naar het treinstation :). Zij vertelde ons dat de gumtrees de blauwige gloed veroorzaken, vandaar blue mountains.( Even tussendoor: bijna alle Australiers zijn enorm vriendelijk en geïnteresseerd, al leer ik bijna meer van Europa door alle Duitse, Zweedse en Britse backpackers. Als ik een medebackpacker moet geloven dan heeft de overheid hier een stop gezet op Duitse visa's omdat er op dit moment 1 miljoen Duitse backpackers door Australië trekken.) Natuurlijk ben ik over de Harbour bridge naar de uitkijkpunten voor het opera house gelopen en dit keer had ik gezelschap van de Nederlandse Sietske en koreaanse Jenny. Daarnaast is Bondi beach een must see in Sydney en ben ik op mijn dooie gemakje via de cliff walk van Bondi naar Coogee gelopen.
's Avonds nog even naar Kings cross, de uitgaanswijk, gelopen, maar behalve een paar striptenten en wat restaurantjes was er weinig te doen.
Na de drukke en benauwde stad was het super om terug te trekken naar Katoomba in de Blue mountains. Toen Sietske en ik hier op vrijdagavond een live bandje gingen opzoeken leek de bar opnieuw uitgestorven. Andere uitgaanscultuur? Hartstikke sportief hebben Sietske en ik de volgende dag de trein genomen naar Blackheath en zijn daar van Globett's leap naar Evan's lookout gelopen. Zover zo goed. Van Evan's lookout naar het treinstation dachten we een binnendoorpaadje op de kaart te zien. Tot op een gegeven moment het pad ophield....wij weer een stukje teruggelopen en toen we eindelijk bij een normale straat aankwamen bleek dat het gebied waar we doorheen waren gebanjerd afgeloten was vanwege de branden van november...oeps! Voortaan toch registreren waar we gaan lopen en hoe laat we terug zijn. 's Avonds de lijst opgehaald met taken die ik mocht doen in ruil voor gratis accommodatie. Twee A4'tjes lang! Maar met de hulp van de nachtwaker was de keuken in 1.5 uur weer spik en span :).
Ondertussen was het al zondag 12 januari. Sietske en ik namen afscheid omdat zij naar Melbourne zou reizen en ik naar Canberra. Maandag was een geweldig warme dag met 38 graden. 4x insmeren met factor 50 zonnebrand was net genoeg om een Ayla als tomaat te voorkomen. Als hoofdstad van Australië heeft Canberra natuurlijk veel te bieden op het politieke vlak. Geweldig om langs de protestteksten van aborigionals en andere groepen te lopen. Op de vlucht voor de zon toch maar even de portrait gallery ingelopen en daar even de geschiedenis van Australië in een notendop gezien. Hartstikke leuk om de verhalen achter meneer Macquerie en Bennelong, maar ook hedendaagse sporters te lezen. Vervolgens kreeg ik de volgende morgen vervelend nieuws: de enige manier om bij Thredbo, het dorpje onder mt Kosciuszko, te komen was via de schoolbus en die rijdt natuurlijk niet in de zomervakantie. In mijn eentje een auto huren durfde ik niet aan zonder internationaal rijbewijs. Ik ben naar het war memorial gegaan en heb daar de expositie over de tweede wereldoorlog bekeken. Heb me nooit gerealiseerd dat Japan de boel hier zo terroriseerde! Echte Eyeopener. Toen ik terugkwam op mijm kamer vertelde een kamergenootje dat ze een auto had gehuurd om naar Thredbo te gaan, maar dat ze het spannend vond om alleen te gaan! Toeval? Ik kon mijn geluk in ieder geval niet op!
Kati en ik hebben de auto volgelaten en hup op weg naar de snowy mountains. Geweldige uitzichten, natuur, rust en daarna lekker Thredbo verkennen. Wat ons opviel was dat de bomen allemaal wit waren, wat een witte gloed aan de bergen gaf. Misschien heten het daarom snowy mountains? Nee zei de gids de volgende dag op onze tocht naar de summit. De bomen zijn nog wit van de brand in 2003. Pas bij een volgende brand springen de zaden open, zodat de bomen weer groeien en groen worden. " if something is worth the effort, than it's worth taking the time" Waarom het dan wel snowy mountains heet blijft een mysterie. Verder heeft hij ons alles verteld over billybuttom flowers, mos en waarom de snowy mountains de laagste vegatatie grens heeft. Bij de laatste stop voor de top nog snel even naar de hoogste toilet van Australië geweest en toen waren we boven! Prachtig uitzicht en vol trots dat ik op een summit stond heb ik genoten van de tijd op de top. Vandaag terug gereden naar Canberra en het bleek hier de afgelopen dagen over de 40 graden te zijn geweest. Waren wij even blij in de bergen :). Nog snel de telstra tower opgeweest om over Canberra uit te kunnen kijken en straks op weg naar Melbourne en Tasmania!
Als je alles tot hier hebt gelezen, dankjewel! Hele dikke knuffel en warme groetjes!
Een nieuwe update vanuit Oz. Na kerst heb ik nog een paar dagen doorgebracht bij de familie Weijters. Ben samen met Rachel naar de Hobbit geweest (awesome!), heb een gilmore girls marathon gehouden, heb mijn boek uitgelezen (snif), ben naar Wellington point gereden en heb vooral genoten van nog een paar dagen rust. Het plan was om oud en nieuw te vieren met Rachel en James, maar helaas miste James zijn vliegtuig terug naar huis. Uiteindelijk bleven ook Sandra en Gerard thuis, waarna we een super fanatieke pot monopolie het kaartapel hebben gespeeld. En toen was het 00.00 in Australië! Vreemd om te bedenken dat 2013 voor mij 9 uur minder duurde en 2014 9 uur langer zal zijn.
Op 1 januari heb ik traditie getrouw een familiebezoek afgelegd en Koen en Iris opgezocht in Brisbane. Hartstikke fijn om weer even in het Nederlands te babbelen. Zij merkten terecht op dat er veel smog over de stad hing: north stradboke island stond in brand! 's Avonds heeft de familie Weijters mij super lief meegenomen voor een afscheidsetentje. De volgende morgen heb ik de bus naar Byron Bay genomen en daarmee begon het echte rondtrekken. De sfeer was er geweldig: relaxt, gezellig en echt vakantie. Heb een relaxte dag op het Byron Bay strand doorgebracht, een nieuw boek gekocht en 's avonds meegezongen met de karaoke. Nog een nachtelijke strandwandeling gemaakt, geschrokken toen de security een jongen uit onze female only room kwam jagen en ben toen heerlijk gaan geslapen.
Mijn volgende stop was Portmacquerie. Heb een stel Duitsers en Koreanen ingemaakt met pokeren, ben via waterfront en breakwater naar het koala hospital gelopen. Op de rotsen langs de kant hadden bezoekers teksten en schilderingen achtergelaten. "Friendship is not about being inseperable, but being seperated and when you get back nothing changes". Heb bij het koalahospital de rondleiding gevolgd en het is ongelofelijk hoe goed ze de verbrande, zieke, aangevallen of overeden koala's opvangen en behandelen.
Om 5.50 nam ik de bus naar Sydney. We reden via de Harbour bridge Sydney binnen. Wauw wat een uitzicht zeg! Ben dezelfde middag nog door de straten van deze drukke stad geslenterd en heb mijn ogen goed de kost gegeven. Kwam er zo achter dat er overal free wifi spots te vinden waren, dus ik helemaal gelukkig. Mijn kamergenootjes waren super gezellig. Ben de volgende dag gelijk met de twee Duitse meiden, Alexandra en Jana, naar de Blue mountains geweest om daar de uitzichtpunten bij the three sisters te bekijken. De bergen hadden een grijzige, blauwe gloed. Door de wolken dacht ik. Natuurlijk waren we alledrie vergeten om een vestje mee te brengen en het was er koud! Een hele lieve mevrouw zag ons verkleumen op onze weg terug en heeft ons een lift gegeven naar het treinstation :). Zij vertelde ons dat de gumtrees de blauwige gloed veroorzaken, vandaar blue mountains.( Even tussendoor: bijna alle Australiers zijn enorm vriendelijk en geïnteresseerd, al leer ik bijna meer van Europa door alle Duitse, Zweedse en Britse backpackers. Als ik een medebackpacker moet geloven dan heeft de overheid hier een stop gezet op Duitse visa's omdat er op dit moment 1 miljoen Duitse backpackers door Australië trekken.) Natuurlijk ben ik over de Harbour bridge naar de uitkijkpunten voor het opera house gelopen en dit keer had ik gezelschap van de Nederlandse Sietske en koreaanse Jenny. Daarnaast is Bondi beach een must see in Sydney en ben ik op mijn dooie gemakje via de cliff walk van Bondi naar Coogee gelopen.
's Avonds nog even naar Kings cross, de uitgaanswijk, gelopen, maar behalve een paar striptenten en wat restaurantjes was er weinig te doen.
Na de drukke en benauwde stad was het super om terug te trekken naar Katoomba in de Blue mountains. Toen Sietske en ik hier op vrijdagavond een live bandje gingen opzoeken leek de bar opnieuw uitgestorven. Andere uitgaanscultuur? Hartstikke sportief hebben Sietske en ik de volgende dag de trein genomen naar Blackheath en zijn daar van Globett's leap naar Evan's lookout gelopen. Zover zo goed. Van Evan's lookout naar het treinstation dachten we een binnendoorpaadje op de kaart te zien. Tot op een gegeven moment het pad ophield....wij weer een stukje teruggelopen en toen we eindelijk bij een normale straat aankwamen bleek dat het gebied waar we doorheen waren gebanjerd afgeloten was vanwege de branden van november...oeps! Voortaan toch registreren waar we gaan lopen en hoe laat we terug zijn. 's Avonds de lijst opgehaald met taken die ik mocht doen in ruil voor gratis accommodatie. Twee A4'tjes lang! Maar met de hulp van de nachtwaker was de keuken in 1.5 uur weer spik en span :).
Ondertussen was het al zondag 12 januari. Sietske en ik namen afscheid omdat zij naar Melbourne zou reizen en ik naar Canberra. Maandag was een geweldig warme dag met 38 graden. 4x insmeren met factor 50 zonnebrand was net genoeg om een Ayla als tomaat te voorkomen. Als hoofdstad van Australië heeft Canberra natuurlijk veel te bieden op het politieke vlak. Geweldig om langs de protestteksten van aborigionals en andere groepen te lopen. Op de vlucht voor de zon toch maar even de portrait gallery ingelopen en daar even de geschiedenis van Australië in een notendop gezien. Hartstikke leuk om de verhalen achter meneer Macquerie en Bennelong, maar ook hedendaagse sporters te lezen. Vervolgens kreeg ik de volgende morgen vervelend nieuws: de enige manier om bij Thredbo, het dorpje onder mt Kosciuszko, te komen was via de schoolbus en die rijdt natuurlijk niet in de zomervakantie. In mijn eentje een auto huren durfde ik niet aan zonder internationaal rijbewijs. Ik ben naar het war memorial gegaan en heb daar de expositie over de tweede wereldoorlog bekeken. Heb me nooit gerealiseerd dat Japan de boel hier zo terroriseerde! Echte Eyeopener. Toen ik terugkwam op mijm kamer vertelde een kamergenootje dat ze een auto had gehuurd om naar Thredbo te gaan, maar dat ze het spannend vond om alleen te gaan! Toeval? Ik kon mijn geluk in ieder geval niet op!
Kati en ik hebben de auto volgelaten en hup op weg naar de snowy mountains. Geweldige uitzichten, natuur, rust en daarna lekker Thredbo verkennen. Wat ons opviel was dat de bomen allemaal wit waren, wat een witte gloed aan de bergen gaf. Misschien heten het daarom snowy mountains? Nee zei de gids de volgende dag op onze tocht naar de summit. De bomen zijn nog wit van de brand in 2003. Pas bij een volgende brand springen de zaden open, zodat de bomen weer groeien en groen worden. " if something is worth the effort, than it's worth taking the time" Waarom het dan wel snowy mountains heet blijft een mysterie. Verder heeft hij ons alles verteld over billybuttom flowers, mos en waarom de snowy mountains de laagste vegatatie grens heeft. Bij de laatste stop voor de top nog snel even naar de hoogste toilet van Australië geweest en toen waren we boven! Prachtig uitzicht en vol trots dat ik op een summit stond heb ik genoten van de tijd op de top. Vandaag terug gereden naar Canberra en het bleek hier de afgelopen dagen over de 40 graden te zijn geweest. Waren wij even blij in de bergen :). Nog snel de telstra tower opgeweest om over Canberra uit te kunnen kijken en straks op weg naar Melbourne en Tasmania!
Als je alles tot hier hebt gelezen, dankjewel! Hele dikke knuffel en warme groetjes!
-
17 Januari 2014 - 09:09
Nelleke En Joris:
Lieve Ayla
Wat een prachtige verhalen, je trektocht is nu in volle gang!!!Cultuur en natuur spotten. leuk hoor!!! Fijn dat je gezellige mensen ontmoet onderweg, die kort je reisgenoot kunnen zijn.
Heel veel plezier in Melbourne ( misschien pik je nog iets op van de tenniswedstrijden daar ) en in Tasmanie ( moet geweldig zijn!) We kijken uit naar je volgende verhaal.
Lieve groetjes Nelleke en Joris -
17 Januari 2014 - 09:17
Opa En Oma Schenk:
hoi Ayla wat leuk om alles zo te lezen. We genieten er van. Nog een gelukkig nieuwjaar. Liefs O & O -
17 Januari 2014 - 09:32
Elsbeth:
Lieve schat,
Leuk weer om je verhalen te lezen. Ja, je maakt veel mee nu je echt aan het trekken bent!
Veel plezier verder weer en geniet ervan.
Dikke knuffel, maml -
17 Januari 2014 - 12:23
Marjolijn:
Hoi Ayla,
Gezellig om je verhaal van de andere kant van de wereld te lezen. Leuk dat je gezellige mensen ontmoet en mooie dingen ziet. Veel plezier.
Liefs Marjolijn -
17 Januari 2014 - 13:29
Janneke Sträter:
Hoi Ayla!
Wat klinkt dat allemaal gaaf zeg! Je hebt al veel van het land gezien :) Super leuk ook dat je Koen en Iris hebt ontmoet in Brisbane, ik zag al wat foto's voorbij komen. Blijf lekker genieten daar!
Liefs, Janneke (ook van Sara) -
17 Januari 2014 - 14:44
Georgette Bruinsma:
Hallo Ayla,
Goh, wat indrukwekkend allemaal. Wij zijn vol bewondering voor je ondernemingslust. Liefs en tot de volgende keer, Georgette en Joop -
18 Januari 2014 - 10:52
Yasmin:
Hoi Ayla,
Wat heb ik net genoten van je verhaal! :-)
Echt leuk om al die belevingen van jouw te lezen.
Fijn om te horen dat je zo je eigen gangetje gaat!
Ik hoop dat je nog veel mooie, bijzondere dingen zult zien en beleven.
xxx Yasmin -
28 Januari 2014 - 16:10
Fransje Fischer:
Ongelofelijk wat jij in dit voor jou toch vreemd land allemaal kunt en gaat beleven. Je zult er misschien nog wel veel wijzer van kunnen worden?
Geniet ervan,maar wees toch ook voorzichtig, dat kan nooit kwaad.
Ja en bedankt voor de leuke kaart met al die verschillende dieren. Hij was al binnen 5 dagen hier .
Nu tot in nieuw-zeeland.
Lieve groeten Eugène en Fransje
-
29 Januari 2014 - 17:51
Fynn:
We want more!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
